Sernik jagodowy

Fakt 1 – dawno mnie nie było.

Fakt 2 – byłem gdzie indziej.

Fakt 3 – wracam.

Fakt 4 – będzie wiersz i to nie byle jaki, bo napisany przez niezależnego obserwatora polskiego życia politycznego, mojego dobrego znajomego Greka. Napisał do mnie tak:

Gdy puentę stawiać chcesz,

jedząc comber z królika.

Nie bądź z Bydgoszczu leszcz,

Wcześniej zjedź kawał sernika.

Fakt 5 – wracam z przytupem, bo z mocnym jagodowym akcentem. Sernik jagodowy, czy może lepiej: sernik z jagodami.

No dobra koniec tych faktów. Jestem znowu i mam nadzieje, że coś jeszcze będę wrzucał na moją prymitywną kuchnię. Przyznam szczerze, że nie pisałem z kilku powodów. Oczywiście sporo pracy, sporo jeżdżenia po różnych drogach i brak czasu. Jednak też nie chciałem specjalnie dużo jeść (obżerałem się za to wybitną w czerwcu fasolką szparagową, najczęściej z jajem na twardo). Powód prozaiczny, wielka d… Do tego mój kompan Jacek, stosuje nieuczciwe zagrywki, prawie jak piłkarze na Mundialu i potajemnie się zaczął odchudzać. Znowu!

Napisał mi ostatnio, że prawie jest szczupły. Dziad!

Podziałało to na mnie jak płachta na byka. Dość sfrustrowanego byka, bo zamiast się odwinąć zrobiłem sernik. Efekt odwrotny. Trudno. Będę jeszcze grubszy.

Trudno.

Hm. Ale nie wyobrażacie sobie jak ten sernik mi wyszedł. Zdjęcia, szczególnie moje, dość prymitywne w życiu tego nie oddadzą. Musicie spróbować zrobić go u siebie.

Co to w ogóle jest za sernik? Dlaczego sernik jagodowy? Otóż kiedyś moja koleżanka, z którą pracowaliśmy razem, przyniosła do pracy takież właśnie dzieło – sernik jagodowy. W związku z tym, że z ciast w zasadzie sernik jest ulubiony. Mój ulubiony. Bardzo przypadł mi do gustu. Jadłem go jeszcze kilka razy i nagle koniec.

Już nie pracujemy razem, nie widujemy się, więc jakoś ten sernik mi odjechał. Przed wczoraj pojechałem po truskawki i wpadły mi w oko jagody. Pomyślałem idealnie na koktajl. W zasadzie to w oko wpadła mi ich cena, bo nie wydawała się jakaś odstraszająca (22 PLN za kilogram). Więc wziąłem 250 gram.

Potem ktoś mnie zagadał, żebym jakieś ciasto komuś zrobił, no i jakoś tak jagody, sernik mi się spotkały. Poszukałem przepisu i znalazłem ten, wg którego chyba był robiony ten, który mi tak wybitnie smakował, czyli ten. Jednak nie byłbym sobą, gdybym go nie zmodyfikował. Więc macie sernik inspirowany przepisem z Moje Wypieki, ale z innymi serami, z większą ilością składników, innym spodem, czy trochę zmodyfikowaną polewą.

Mój sernik jagodowy. Polecam!

Nie jest to najtańszy deser, jakby nie liczyć, na składniki trzeba wydać około 40 – 45 PLN:

jagody około 5 PLN, dwie Philadelphie około 7 PLN, pół kilo twarogu około 6 PLN, cukier brązowy około 2 PLN, 4 jaja (u mnie z wolnego biegania) 4 PLN, śmietana około 3 PLN, ciasteczka na spód około 7 PLN, masło 2,5 PLN, plus reszta, która na pewno też da kilka PLN.

Metryczka:

Czas przygotowania: 25 minut

Czas pieczenia: 80 minut

Temperatura pieczenia: 150 stopni Celsjusza

Dla ilu osób: starczy na małą imprezę

Ile ma kalorii: jak tylko patrzysz, to nie ma wcale kalorii

Składniki na naprawdę pyszny sernik:

150 gram jagód
3 łyżki mąki pszennej
1 i pół opakowania serka Philadelphia klasycznego (czyli 125 gram + 65 gram)
500 gram twarogu półtłustego (ja miałem dwie kostki twarogu po 250 gram, takiego klasycznego, nieprzemielonego)
szklanka drobnego cukru brązowego
4 jaja kurze
4 łyżeczki ekstraktu waniliowego (ja miałem taki fajny z Madagaskaru)
1 łyżka soku z cytryny (u mnie z butelki)
2 łyżki soku z limonki
300 gram śmietany 18% (gęstej)
3 łyżki cukru pudru
1 paczka ciasteczek typu digestive
pół paczki ciasteczek kruchych z cukrem
100 gram masła

Przepis (potrzebne będzie blender):

Zacząłem od rozkruszenia w wielkiej misce ciasteczek na spód. To niefajne zajęcie, nie lubię. Muszę to robić ręcznie, ponieważ jak wiecie poza blenderem nie posiadam innych przyrządów, które mogłyby być przydatne. Więc zajmuje mi to sporo czasu. Staram się, żeby z ciastek powstał drobny piasek. W rondelku rozpuściłem 100 gram masła. Dodałem do rozkruszonych ciasteczek i wymieszałem.

Przygotowaną „masę” na spód, wyłożyłem w kwadratowej, dość sporej, formie na ciasto (widać ją na zdjęciach). Spód musi być bardzo dokładnie wyłożony (niezbyt grubą warstwą). Formę włożyłem do lodówki.

Do miski, w której przygotowałem spód, wrzuciłem dwie paczki twarogu i potraktowałem blenderem. Chodzi o to, żeby twaróg był „przemielony” przez blender. Niestety nie posiadam maszynki do mielenia, a ser w wiaderkach „przemielony” to zazwyczaj bardzo rzadki serek homogenizowany, miksuje twaróg blenderem i dzięki temu ma fajną, kremową konsystencję.

Do tak przygotowanego twarogu dodałem: serki Philadelphia, 4 jaja kurze, łyżkę soku z limonki, łyżkę soku z cytryny, 3 łyżeczki ekstraktu waniliowego i cukier. Dokładnie wszystko zblenderowałem na gładką masę. Dodałem jagody i trzy łyżki mąki i jeszcze raz zmiksowałem. Masa jest dość rzadka (trochę jak koktajl jagodowy), nie ma sensu się tym przejmować.

Tak przygotowaną masę wylałem na spód z ciasteczek (ten, który chwile był w lodówce). Rozgrzałem piekarnik do 150 stopni Celsjusza i wstawiłem sernik. Piekłem 70 minut.

Kiedy ciasto się piekło przygotowałem polewę. Do miseczki wlałem 18% śmietanę, dodałem do niej łyżeczkę ekstraktu z wanilii oraz łyżeczkę soku z limonki oraz trzy łyżki cukru pudru. Dokładnie wymieszałem łyżką i odstawiłem.

PO 70 minutach pieczenia, ciasto delikatnie wyciągnąłem z piekarnika i przygotowaną masę śmietanową rozlałem na wierzchu, dokładnie rozprowadzając łyżką. Wstawiłem do piekarnika jeszcze na 10 – 15 minut. Po tym czasie wyłączyłem piekarnik i uchyliłem drzwiczki, tak żeby ciasto zaczęło stygnąć. Kiedy wystygło wstawiłem do lodówki. Rano było idealne. Smacznego!