Pisałem już, że nie będzie specjalnie wielu przepisów na desery. Nie znaczy to, że w prymitywnej kuchni brakuje miejsca na desery. Zdarza mi się czasem upiec muffiny, zrobić ciasto lub przygotować tiramisu. Robię to jednak niezbyt często. Sernik jest wyjątkiem. Po pierwsze uwielbiam serniki, szczególnie te, w których nazwa uosabia gotowe danie. Czyli sernik, to ser. Nie dla grubego ciasta, sera połączonego z mąką i innymi utwardzaczami. Sernik to ser. Musi być puszysty, delikatny i aksamitny.
Naprawdę trudno uzyskać taki efekt w prosty sposób. Wiecie jednak, że ja nie lubię skomplikowanych przepisów z długą listą drogich zakupów. Znalazłem przepis, który zmodyfikowałem, który pasuje mi idealnie. Co więcej, nie spotkałem się z degustatorami, którym powstałe działo nie smakuje. Oczywiście nie spodziewajcie się, że wybitny krytyk kulinarny oceni je jako wybitne (ci mam wrażenie kierują się przy ocenie poziomem skomplikowania). Jednak w w gusta prymitywne, wychowane na cukierniach Nowakowskich i innych takich masówkach, traficie w punkt. A czemu czeladzki? Urodziłem się w Czeladzi i chociaż dawno już tam nie mieszkam, cały czas czuje się mocno związany. Moja mama w Czeladzi robiła najlepsze serniki (też już tam nie mieszka), stąd dobry sernik kojarzy mi się z Czeladzią.
Metryczka:
Czas przygotowania: około 15 minut
Czas pieczenia: około 65 minut
Temperatura pieczenia: 175 stopni Celsjusza (czemu to piszę, ponieważ jedna z koleżanek kiedyś piekła ciasteczka wg przepisu Marthy Stewart, to taka znana amerykańska oszustka, no i się jej lekko spaliły. Zapytałem czy nie przesadziła z temperaturą, ona na to, że nie, w przepisie było, że ma być 320, a ona upiekła tylko w 250 bo na piekarniku więcej nie ma. Cóż w przepisie było w Fahrenheita)
Dla ilu osób: wychodzi około 10 porcji, jednak spokojnie można uznać, że starcza maksymalnie dla 4 osób
Ile to ma kalorii: lepiej nie pytajcie
Składniki na delikatny sernik czeladzki:
- 400 gram twarogu (takiego nie mielonego, nie przetwarzanego, po prostu twarogu w paczce jak po maśle)
- paczka kruchych ciasteczek typu digestive (mogą być z czekoladą)
- 200 gram (paczka) masła
- 3 jaja (całe, w tym przepisie nie trzeba cudować z rozdzielaniem białek od żółtek, i tym podobnymi dziwactwami)
- pół szklanki cukru
- starta skórka z jednej pomarańczy (świeżo starta, na tarce)
Przepis (wykonanie):
Jeśli tylko posiadacie blender, stworzenie tego ciasta jest banalnie proste. Najcięższe jest pokruszenie ciasteczek na spód. Niestety najlepiej zrobić to ręcznie. Zaczynamy właśnie od tego. W głębokiej misce (ja robię to w tej samej, w której gniotę ciasto na pizzę), kruszę ciasteczka na drobny mak. W tym samym czasie topię masło na małej patelence. Kiedy mam już rozkruszone ciastka, wlewam do nich masło i mieszam do uzyskania sypkiej masy.
Przygotowuję foremkę do pieczenia ciasta, smaruję jej dno i boki masłem i przekładam masę stworzoną z ciastek oraz masła. Łyżką ugniatam tak, żeby masa wypełniła szczelnie dno formy.
Następnie w tej samej misce (nie myje jej, nawet jeśli zostały jakieś resztki z masy ciasteczkowo-maślanej) ucieram ze sobą twaróg z jajkami oraz cukrem. Najpierw łyżką, a potem blenderem. Masa musi być płynna oraz gładka. Nie powinno być grudek. Tak przygotowaną masę wylewam do formy na ciasteczkowy spód. Wierzch posypuje startą skórką z pomarańczy. Dość intensywnie. Trę nad formą mniej więcej całą skórkę z pomarańczy.
Całość wstawiam do piekarnika rozgrzanego do 175 stopni Celsjusza i piekę około 65 minut. Oczywiście po upływie 50 minut obserwuje ciasto. Jeśli trochę wyrosło i brzegi nabrały rumieńców, kończę pieczenie. Wyłączam piekarnik i uchylam lekko drzwiczki. Po około 10 minutach wyjmuję. Ciasto zawsze trochę opadnie.
W zasadzie można zacząć konsumować już po wyciągnięciu piekarnika, jednak lepiej smakuje jak trochę przestygnie (można wstawić do lodówki kiedy jest już chłodne i poczekać godzinę, dwie). Jest wyborne. Smacznego!
Zobacz podobne przepisy:
- Sernik z borówkami amerykańskimi
- Sernik z nutellą
- Sernik dyniowy
- Chlebek bananowy
- Prosty sernik wiedeński
- Sernik jagodowy
- Pizza pr(ostra) jak diabli
- Sernik cytrynowy na spodzie z oreo na zimno
