Hummus z suszonymi pomidorami

Czasami robię sobie hummus. Bardzo lubię. Jednak tego dnia nie miałem na niego specjalnej ochoty.

Zjadłem rano sałatkę z pomidorów i pochwaliłem się Kai jaki to teraz jestem fit. Kaja jednak zwróciła uwagę, że o ile sałatka faktycznie jest ok, to brakuje w niej (jadłem wersję bez grzanek) węglowodanów i czegoś tam jeszcze.

Dało mi to do myślenia. Przejrzałem szafkę z różnymi puchami (lubię sobie czasem w sklepie poszukać jakiś ciekawych wynalazków i kupić tak bez większego sensu, do wykorzystania „kiedyś” i „na coś nieskonkretyzowanego”) i znalazłem puszkę brązowej ciecierzycy.

Ciecierzyca kojarzy mi się wyłącznie z hummusem i w zasadzie jak ją kupuję (a w zasadzie obecnie magazynuję, ponieważ kiedyś kupiłem większy zapas) to tylko do przygotowania tej pasty. Ostatnio też wszedłem w posiadanie całkiem nowej (chwalę się nią na zdjęciu na dole) pasty Tahini. Innej niż do tej pory. Zdecydowanie ta, którą pokazywałem Wam przy okazji takiej standardowej wersji hummusu, była bardziej startymi ziarnami sezamu. Ta nowa to w zasadzie krem sezamowy. Bardziej przypominająca miód, niż masło orzechowe.

Więc zapytałem Kai, czy hummus to dobre uzupełnienie tych węglowodanów i czegoś tam jeszcze. No i bingo. Potwierdziła.

Na kolację (starczyło też na śniadanie) przygotowałem pastę z brązowej ciecierzycy. Pierwszy raz. Do tego z suszonymi pomidorami. Wiecie co. Ta wersja hummusu wyszła mi wybitna. Nie boję się tego stwierdzenia. Moja prymitywna kuchnia wypuszcza czasem takie perły. Ta godna jest wiersza od najlepszych wieszczów.

Ba, nawet jestem pewny, że Adam Mickiewicz w swoich „Stepach Akermańskich” pisząc:

Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.

W takiej ciszy – tak ucho natężam ciekawie,

Że słyszałbym głos z Litwy. – Jedźmy, nikt nie woła.

to wcale nie miał na myśli, żeby gdziekolwiek jechać. Tylko wołał „Jedzmy” a jakiś stażysta omyłkowo dodał kreseczkę nad „Z”. Oczywiście jedzmy hummus z suszonymi pomidorami (koniecznie z brązowej ciecierzycy).

Prawdę pisząc, to nie do końca wiem, czy brązowa ciecierzyca różni się jakoś specjalnie od tej standardowej. Jeśli wiecie, podzielcie się. A tymczasem polecam. Szybkie i do tego zdrowe, uzupełniające węglowodany i coś tam jeszcze danie.

Jak zwykle, sorry za zdjęcia, Kaja mnie strasznie ochrzaniła za ich jakość. Dlatego musicie sami zrobić, żeby przekonać się, że smakuje wybitnie, czego nie odda żadna (hm?) fotka.

Metryczka:

Czas przygotowania: 6 minut

Dla ilu osób: to zależy do czego chcemy użyć, jeśli np. jako dodatek do chleba to spokojnie starczy na śniadanie lub kolację dla 2 – 3 osób

Ile ma kalorii: to samo zdrowie, a samo zdrowie kalorii nie liczy 😉

Składniki na szybkie smaczne śniadanie z pomidorów i rukoli:

puszka brązowej ciecierzycy (na zdjęciu poniżej ta, której ja użyłem)
6 – 7 suszonych pomidorów
łyżka oliwy z oliwek
1,5 łyżki soku z limonki (ja miałem z butelki, nie świeżo wyciskany)
ząbek czosnku (polskiego)
półtorej łyżki klarownej pasty Tahini (pasta z ziaren sezamu, ostatnio używałem innej, ale załączam poniżej zdjęcie aktualnej, bo jest przyjemnie kremowa i wydaje mi się, że hummus wychodzi też bardziej kremowy)
sól do smaku
czarny mielony pieprz do smaku

Przepis (potrzebny będzie blender):

Z puszki brązowej ciecierzycy odlewam do szklanki zalewę (ale nie całą, tak, żeby na dnie trochę zostało, a ciecierzyca nie było sucha).

Ciecierzycę, pomidory suszone, pastę Tahini, sok z limonki i oliwę wkładam do wysokiego naczynia plastikowego. Dodaję sól do smaku oraz czarny mielony pieprz. Wszystko blenderuje na kremową masę (widać na zdjęciu) około 2 – 3 minut.

Warto spróbować przed podaniem, czy hummus wyszedł odpowiednio „mokry”. Nie może być zbyt suchy. Jeśli jest suchy, można dodać trochę wody spod ciecierzycy i jeszcze raz zblenderować. Jeśli jednak zastosujecie proporcje składników jak wyżej, powinien wyjść idealny. Danie gotowe. Smacznego!